ادبیات شعر
آوای شعر/ حسین منزوی
ایرانم، اى از خون یاران، لاله زاران !
اى لاله زار بى خزان، از خون یاران !
ایرانم !ای معشوق ناب !ای ناب نایاب !
وى عاشقانت بی شمارِ بى شماران !
یک چشم تو خندان و یک چشم تو گریان
چون شاد خواران در کنار سوکواران
ایران من !آه اى زده از شعر حافظ
زیباترین گل را به گیسوی بهاران
پیش بهار تو بهشت از جلوه افتاد
ای باغ ها پیش کویرت شرمساران
اى رودهایت ره شناسانِ رسیدن
وز شوق پیوستن به دریا، بی قراران
ایران من ! لختى بمان تا باز پیچد
در گوشت آواز بلند سربداران
لختى بمان تا آن سوارانِ سرآمد
همراهى ات را سر بر آرند از غباران
می خوانم آوازى برایت عاشقانه
همراهى ام با رعد و برق و باد و باران
نام تو را بر صخره ای بی مرگ کندند
ایران من ! ای یادگار یادگاران !