اگر به دنبال نکاتی هستید که به شما یاد دهد چگونه یک کودک با نیازهای ویژه را آموزش دهید، به جای درستی آمده اید.
در حالی که اینترنت پر از انواع مقالات و پست‌های والدینی است که ادعا می‌کنند با موفقیت فرزند خود را در ۳ روز یا کمتر آموزش داده‌اند، آموزش کودکان با نیازهای ویژه می‌تواند فرآیند بسیار پیچیده و دشواری باشد.
در مواجهه با بسیاری از چالش‌های ارتباطی، حسی و رفتاری دیگر، آموزش کودکان مبتلا به اوتیسم و سایر اختلالات رشدی می‌تواند بسیار طاقت‌فرسا و خسته‌کننده باشد، و در حالی که برخی از کودکان این مفهوم را به راحتی درک می‌کنند، ممکن است سال‌ها طول بکشد تا دیگران کاملاً ناامید شوند.
در حالی که این طبیعت انسانی است که والدین بخواهند فرزند با نیازهای ویژه خود مانند همسالان عادی او باشد، واقعیت این است که آنها اینطور نیستند. کودکان مبتلا به تأخیر رشدی مانند اوتیسم و اختلال پردازش حسی به روش‌هایی دست و پنجه نرم می‌کنند که اکثر ما هرگز نمی‌توانیم آن را به طور کامل درک کنیم، و اگر این بدان معناست که کودک شما تا سن ۶، ۷، ۸ یا حتی ۱۳ سالگی آموزش دستشویی ندیده است. ، چنین باشد! این بسیار مهمتر است که او احساس امنیت، و دوست داشته شدن داشته باشد، و اگر نیاز داشته باشد که پوشک را بیشتر از اکثر کودکان هم سن خود بپوشد، این پایان دنیا نیست.
فهمیدن اینکه چگونه یک کودک با نیازهای ویژه را آموزش دهید می تواند بسیار دشوار باشد. چگونه می دانید که او آماده است؟ اگر او خیلی ترسیده باشد که روی توالت بنشیند چه کار می کنید؟ چگونه این فرآیند را برای یک کودک غیرکلامی توضیح می دهید؟ چه اتفاقی می افتد اگر او شروع به خودداری از مدفوع خود کند ؟ چگونه او را با انگیزه نگه می دارید؟ اما با کمی ایمان و صبر زیاد می توان این کار را انجام داد.
در واقع، آموزش توالت برای کودکان با نیازهای ویژه بسیار شبیه به فرآیندی است که برای همه کودکان استفاده می شود. فقط باید نقاط قوت و ضعف فرزندتان را دریابید تا بتوانید در این مسیر تغییراتی ایجاد کنید.
چه به دنبال نکاتی برای آموزش توالت کردن به کودکان مبتلا به اوتیسم، اختلال پردازش حسی یا چیزی به همان اندازه چالش برانگیز باشید، ما ۱۱ نکته را برای آموزش نحوه آموزش کودک با نیازهای ویژه به شما ارائه کرده ایم.
مطمئن شوید که او آماده است. انبوهی از چک لیست های عالی وجود دارد که می توانید به صورت آنلاین به آنها مراجعه کنید تا متوجه شوید که آیا کودک شما از نظر فیزیکی آماده شروع آموزش توالت است – احساس پوشک خیس یا کثیف را دوست ندارد، برنامه توالت قابل پیش بینی دارد، می تواند برای مدت طولانی خشک بماند. و غیره – اما مهم است که اطمینان حاصل کنید که کودک شما از نظر ذهنی نیز برای شروع استفاده از توالت آماده است. آیا او به تماشای رفتن شما به دستشویی علاقه نشان می دهد؟ آیا او تا به حال نشستن روی توالت را تمرین کرده است؟ آیا او از پوشیدن شلوار دختر بزرگ هیجان زده است؟ هر چه فرزند شما درگیر و علاقه مندتر باشد، تجربه موفقیت آمیزتر خواهد بود، بنابراین به نشانه های او توجه زیادی داشته باشید.
صبر کنید تا آماده شوید. آره. حتی اگر فرزند شما ۱۰۰% آماده شروع آموزش توالت رفتن باشد، اگر خودتان از نظر عاطفی آماده نباشید، این تلاش کاملا بیهوده خواهد بود. هر چه بیشتر بی حوصله و استرس باشید، فرزندتان کمتر موفق خواهد شد، بنابراین سعی کنید زمانی را پیدا کنید که برنامه شما کمی سبک تر باشد و بتوانید چند روز در خانه بمانید.
گزارشی نگه دارید یک نکته عالی که باید قبل از شروع آموزش به کودکان مبتلا به اوتیسم و سایر نیازهای خاص در نظر بگیرید این است که یک گزارش فعالیت توالت رفتن را برای یک هفته نگه دارید. چند بار ادرار می کند؟ چه زمانی از روز دفع مدفوع دارد؟ آیا عادات توالت رفتن او نوعی قابل پیش بینی وجود دارد؟ دانستن پاسخ این سوالات می تواند تفاوت بزرگی در کمک به برنامه ریزی شما ایجاد کند.
از نمودار بصری استفاده کنید. یک نمودار بصری با عکس هایی که مراحل مختلف استفاده از لگن را به تصویر می کشد، می تواند تفاوت را در آموزش کودکان با نیازهای ویژه لگن ایجاد کند. این به آنها کمک می‌کند توالی وقایع مورد نیاز برای خالی شدن توالت را درک کرده و به خاطر بسپارند و می‌تواند به تقویت استقلال بیشتر کمک کند.
یک سیگنال هشدار ایجاد کنید. اگر فرزندتان غیرکلامی است، می‌خواهید وقتی میل به دستشویی رفتن به شما نشان می‌دهد، مانند زنگ زدن یا استفاده از زبان اشاره. این واقعاً مهم است تا اطمینان حاصل شود که او می تواند به شیوه ای مناسب با شما ارتباط برقرار کند تا از حوادث غیرضروری که ممکن است مانع موفقیت او در آموزش کوچک شود، جلوگیری کند.
یک تایمر تنظیم کنید هنگامی که زمان توالت فرا می رسد، می خواهید مطمئن شوید که فرزندتان را در فواصل زمانی معین به توالت می برید و ابزاری مانند تایمر وا ها می تواند به شما کمک کند. می‌توانید ۳ زمان یادآوری مختلف را تنظیم کنید – ۳۰، ۶۰ یا ۹۰ دقیقه – و تا زمانی که کودک شما به سر و صدا و چراغ‌های چشمک زن حساس نیست، اعلان‌های یادآوری می‌تواند راهی سرگرم‌کننده برای درگیر نگه داشتن او باشد. اگر محرک های حسی برای کودک شما دردسرساز هستند،تایمر های سکو ممکن است انتخاب بهتری باشد.
با پاداش انگیزه ایجاد کنید. یک راه عالی برای هیجان‌انگیز کردن بچه‌ها در مورد آموزش پوتین، ایجاد نمودار پاداش است. نمودارهای استیکر عالی هستند زیرا می توانید یک شخصیت تلویزیونی، حیوان یا تم دیگری را که فرزندتان دوست دارد انتخاب کنید تا آن را برای او هیجان انگیز کند. یکی دیگر از گزینه های موثر در مورد آموزش توالت برای کودکان با نیازهای خاص، داشتن یک “جعبه گنج” پر از اسباب بازی های کوچک در حمام است. هر بار که کودک شما در استفاده از توالت موفق شد، می تواند یک اسباب بازی را به مدت ۵ دقیقه انتخاب کرده و با آن بازی کند.
حواس پرتی حسی را حذف کنید. اگر کودک شما مشکلات حسی دارد، باید مطمئن شوید که از مناظر، صداها و بوهایی که ممکن است توانایی او را برای کنار آمدن با تمرینات لگنی مختل کند، آگاه باشید. یک مثال عالی سیستم فلاش خودکار است که در بسیاری از حمام های عمومی استفاده می شود. اگرچه برای بزرگسالان آزاردهنده است، اما برای کودکان کوچک با مسائل حسی می تواند کاملاً وحشتناک باشد، بنابراین عاقلانه برنامه ریزی کنید.
نکته حرفه ای: یک کتاب از یادداشت های کوچک را در کیف خود حمل کنید و یکی را بالای سنسور خودکار در دستشویی قرار دهید.
او را در زیر شلوار دختر بزرگ بپوشانید. در حالی که به نظر می رسد بهتر است کودک را در حالت کشش نگه دارید تا زمانی که نتواند ادرار و مدفوع خود را برای مدت طولانی نگه دارد، یکی از بهترین کارهایی که می توانید هنگام آموزش توالت کردن به کودکان مبتلا به اوتیسم و سایر نیازهای خاص انجام دهید این است که آن را کنار بگذارید. پوشک کاملا آیا این به هم ریخته خواهد بود؟ کاملا! اما پوشک‌ها و کش‌آپ‌ها احساس کامل خیسی مرتبط با حوادث دستشویی را پنهان می‌کنند، به این معنی که در واقع می‌توانند فرزند شما را از موفقیت در آموزش دستشویی باز دارند.
نکته حرفه ای: اگر می خواهید خانه را ترک کنید و نگران هستید که فرزندتان تصادف کند، در نظر بگیرید که زیرشلواری او را بالا بکشید. اگرچه ایده‌آل نیست، اما در صورت تصادف به او کمک می‌کند تا به حداقل برسد و در عین حال به او اجازه می‌دهد تا مقداری رطوبت و ناراحتی را احساس کند تا به او در درک مفهوم آموزش توالت کمک کند.
صبور باش. آموزش توالت کردن به کودکان مبتلا به اوتیسم و سایر نیازهای خاص آسان نیست، به خصوص اگر کودک با چالش های حسی و ارتباطی مواجه باشد و صبر بسیار مهم است. شما می خواهید این تجربه مثبت و مفید باشد، نه منفی و ترسناک، و مهم است که حتی کوچکترین بردها را در طول مسیر جشن بگیرید تا کودک کوچکتان انگیزه داشته باشد. کمک گرفتن از دیگران – خانواده و دوستان نزدیک، کاردرمانگرهای رفتاری و غیره – را در نظر بگیرید تا این روند را کمی آسان‌تر کنید، و به یاد داشته باشید که همیشه حس شوخ طبعی خود را در مورد خود حفظ کنید!
از استراحت نترسید. اگر کودک شما این مفهوم را درک نمی کند یا با در دست گرفتن روده اش علائمی از ناراحتی نشان می دهد ، از استراحت نترسید. یک روزه ساخته نشده است و سلامتی و شادی فرزند شما بسیار مهمتر از کنار گذاشتن پوشک است.
در حالی که تمام این نکات و ترفندها برای شما مفید خواهد بود اگر در تلاش هستید که چگونه کودکی با نیازهای ویژه را آموزش دهید، مهم ترین کاری که می توانید در مورد آموزش بچه های اوتیسم و سایر اختلالات رشدی انجام دهید این است. از مقایسه خود و فرزندتان با دیگران دست بردارید. شما به سادگی نمی توانید کودک را تا زمانی که آماده و مایل نباشد مجبور کنید که چگونه از لگن استفاده کند، و در حالی که دوستان و اعضای خانواده با نیت خوب نظرات و استراتژی های خود را در مورد نحوه تربیت کودک با نیازهای خاص سریع ارائه می کنند، شما باید این اعتماد به نفس را در خود پیدا کنید تا بدانید چه چیزی برای فرزند شما مفید است – و چه کاری انجام نمی دهد.
بنجامین اسپاک یک بار گفت: “کودک نیرو را تامین می کند اما والدین باید فرمان را انجام دهند.” در همین راستا، جاشوا جی مارین همچنین گفت: “چالش ها چیزی هستند که زندگی را جالب می کنند و غلبه بر آنها چیزی است که زندگی را معنادار می کند.”
به عبارت دیگر، وظیفه ما به‌عنوان والدین این است که به فرزندانمان کمک کنیم تا تمام توانایی‌های خود را به دست آورند، و حتی اگر زمان‌هایی وجود داشته باشد که تلاش‌های ما بی‌ثمر به نظر می‌رسد، این پشتکار و پشتکار مداوم ماست که فرزندانمان را قادر می‌سازد تا به تمام آنچه انجام می‌دهند دست یابند.
