بیایید امروز در مورد اطلاعاتی که از فرزندان در شبکه های اجتماعی به اشتراک می گذاریم صحبت کنیم باید بدانیم دقیقا چه چیزی در مورد آنها را به صورت آنلاین به اشتراک می کنیم. چقدر در مورد آنها در شبکه های اجتماعی صحبت می کنیم و اهمیت این موضوع که چگونه چیزهایی می خواهیم در مورد آنها به اشتراک می گذاریم را فیلتر کنیم.
سوالاتی که باید قبل از ارسال عکس های فرزندانتان در شبکه های اجتماعی از خود بپرسید
اگر به این مفاهیم فکر کنید و در مورد آنها با همسرتان صحبت کنید، احتمالاً متوجه خواهید شد که چه مرزهایی در این زمینه وجود دارد.
۱. آیا این اثر نمایشی ترومن است؟
فیلم نمایش ترومن را به خاطر دارید؟
یک روز، ترومن متوجه می شود که تمام زندگی او بدون اطلاع او از طریق یک برنامه تلویزیونی برای میلیون ها نفر پخش شده است .
مردم جزییات و ظرایف زندگی او را می دانستند. چیزهایی که او اجازه به اشتراک گذاشتن را به آنها نداده بود. مردم در سراسر … چیزهایی درباره او می دانستند و احساس می کردند که او را می شناسند اما او هرگز آنها را ملاقات نکرده بودند.
سوال : آیا ما آنقدر اطلاعات عمیق در مورد فرزندان خود به اشتراک می گذاریم که دیگران اساساً آشنایان غریبه در فیس بوک یا اینستاگرام – فکر کنند که بچه های ما را با جزئیات می شناسند؟
فکر : اگر دیگران همه چیزهایی را که در واقع با آنها به اشتراک نگذاشته بودید را در مورد شما بدانند، احساس می کنید که در معرض دید قرار می گیرید؟
۲. آیا در عکس ها بدن کوذک برهنه است؟
اگر فکر می کنید یک عکس ممکن است بیش از حد فاش کننده باشد، همان عکس را با یک بزرگسال به جای یک کودک تصور کنید.
اگر کمی خطرناک به نظر می رسد، کمی فکر کنید. افراد پدوفیل کلمات کلیدی خاصی رادر رسانه های اجتماعی دنبال می کنند.
سوال : آیا این تصویر اندام خصوصی فرزندان من را نشان می دهد؟
فکر : دلیلی وجود دارد که اگر فرزندم کاملاً لباس پوشیده نیست، می‌خواهم/احساس می‌کنم این عکس خاص را به اشتراک بگذارم؟ آیا عکس دیگری می تواند همین احساس را بیان کند؟
۳. آیا فرزند شما این را به خاطر می آورد؟
آیا کودک شما در جریان اطلاعاتی که به اشتراک می گذارید قرار دارد؟ با این حال عجیب نیست که اگر یک روز متوجه شوید آدم های غریبه عکس های شما را بدلیل کوچک بودن لایک کرده اند یا متعجب نخواهید شد که هزاران نفر زندگی شما را دنبال می کنند بدون اینکه از آن خبر داشته باشید.
آیا فرزند شما احساس خواهد کرد که غریبه ها بیشتر از آنها بر اساس رشد مغزی خود و توانایی فعلی برای ذخیره و بازیابی خاطرات در مورد زندگی و تاریخ خود می دانند؟
سوال : شما و همسر یا اعضای خانواده تان می خواهید در هنگام به اشتراک گذاشتن اطلاعات در مورد فرزندان خود خط و مرز را در کجا ترسیم کنید؟
فکر : آیا این لحظه گرانبهایی است که می‌خواهم آن را به اشتراک بگذارم، یا می‌خواهم داستان عمیق‌تری درباره زندگی خصوصی فرزندم تعریف کنم که بهتر است در خانواده حفظ شود؟
فکری دیگر: آیا در ۱۵ سال آینده، آیا فرزندم فکر می‌کند عجیب است که من سعی کردم برای او دنبال‌کنندگانی ایجاد کنم و خاطراتی را که ندارند به اشتراک بگذارم؟
۴. آیا این ۲۰ سال آینده آنها را شرمنده خواهد کرد؟
سوال: آیا این چیزی است که ممکن است باعث شرمساری یک فرد محتاطتر یا خجالتی شود؟ اگر چنین است، به آن پاس بدهید. کودک شما ممکن است بزرگ شود که محفوظ بماند و عکسی از او بدون شلوار در آموزش کوچک بیابد که عمیقاً تحقیرکننده باشد.
فکر : چرا احساس نیاز به اشتراک گذاری این موضوع را دارم؟ آیا می توانم این داستان یا احساس را بدون نام بردن از یک کودک خاص یا نشان دادن شواهد عکس به اشتراک بگذارم؟ آیا این چیزی است که یک روانشناس باید مخفی بماند؟
۵. آیا اطلاعات پزشکی باید پنهان بمانند؟
اگر یک روانشناس یا روانپزشک طبق قانون ملزم به حفظ خصوصی این اطلاعات باشد… شاید ما نباید آن را در مورد فرزندانمان به اشتراک بگذاریم.
اگر از یک وکیل خواسته شود که این اطلاعات را ممتاز نگه دارد… شاید ما نباید آن را در مورد فرزندانمان به اشتراک بگذاریم.
اگر یک پزشک نمی تواند این اطلاعات پزشکی یا تشخیص را با مردم به اشتراک بگذارد، شاید ما خودمان نباید بدون اجازه فرزندانمان آن را به اشتراک بگذاریم.
و اجازه آنها فقط زمانی اهمیت دارد که به اندازه کافی بزرگ و بالغ باشند تا بفهمند برای چه چیزی اجازه می دهند.
مشکلات سلامت روانی کودک ممکن است در آینده باعث ناراحتی آنها شود.
۶. اگر فرزند شما بخواهد برای ریاست جمهوری نامزد شود چه؟
البته منظور اصلی ما این است که آیا کودک شما شخص مهمی خواهد شد؟
با این حال، مهم است که در مورد آنچه در مورد فرزندانمان در زندگی بزرگسالی به اشتراک می گذاریم فکر کنیم.
- آیا آنها می خواهند که جهان در مورد ناتوانی یادگیری آنها بداند؟
- آیا آنها دوست دارند روسای آینده خود بدانند که باید یک نمره را تکرار کنند؟
- آیا آنها می‌خواهند شبکه‌های بین‌المللی جهانی در مورد مبارزات سلامت روان آنها بدانند؟
بدیهی است که شانس زیادی برای کاندیداتوری فرزند شما وجود دارد. و چه کسی می داند، در ۳۰ سال آینده، ممکن است کمی مهم نباشد زیرا حریم خصوصی ما هر روز در حین صحبت کردن از بین می رود.
با این حال شهرت مفهومی است که همیشه وجود داشته و خواهد بود.
سوال : آیا این اطلاعات یا عکس فرزندم به هیچ وجه به اعتبار او لطمه می زند؟ (من نمی پرسم که آیا این باید اعتبار آنها را مخدوش کند، اما اگر ممکن است).
۷. خالق شبکه های اجتماعی چه کارهایی انجام می دهند؟
پست‌های زیادی در مورد اینکه چگونه افرادی مانند استیو جابز به فرزندان خود اجازه نمی‌دهند در تبلت‌ها استفاده کنند، منتشر می‌شود.
افرادی که این فناوری‌ها را اختراع می‌کنند، از فرزندان خود در برابر آنها محافظت می‌کنند.
افراد مشهور به ندرت اطلاعات یا عکس های فرزندان خود را به اشتراک می گذارند. سیاستمداران نخبه و مدیران اجرایی قدرتمند به عنوان یک قاعده کلی، فرزندان خود را از کانون توجه محافظت می کنند .ما باید از خود بپرسیم… آنها چه می دانند که ما نمی دانیم؟
سوال : اگر افراد مشهور و کسانی که در کانون توجه قرار دارند فکر می‌کنند که محافظت از فرزندان خود ترجیح داده می‌شود… چرا فکر می‌کنیم که بهتر است از فرزندان خود افراد مشهور خلق کنیم؟
نتیجه
هیچ درست یا غلطی وجود ندارد مرزها برای هر فرد متفاوت خواهد بود. و مرزهای همسر شما ممکن است با شما متفاوت باشد. ما نمی گوییم اشتراک گذاری همه عکس های بچه ها را متوقف کنید یا از اشتراک گذاری داستان های زیبا یا لحظات به یاد ماندنی به عنوان یک خانواده دست بردارید به هر حال دنیایی نیست که ما در آن زندگی می کنیم. مهم است که هر یک از ما تصمیمات واقعی را در مورد نحوه مدیریت زندگی خصوصی فرزندانمان بگیریم. عدم “تصمیم گیری های هدفمند” فرزندانمان ممکن است بعداً ما را در قبال آنها مسئول بداند.
