کودک با اراده قوی چیست؟
بچه‌های با اراده (معروف به بچه‌های با روحیه بالا) رهبرانی طبیعی هستند. آنها دوست دارند مسئول و تحت کنترل باشند. آنها تمایل دارند که رئیس، مجادله، مطالبه گر و تکانشی باشند.
آنها همچنین حماسی ترین عصبانیت ها را ایجاد می کند. اگر سعی می‌کنید کودکتان را مجبور به انجام کاری کنید که نمی‌خواهد، برای یک فروپاشی کامل آماده شوید.
آنها ترجیح می‌دهند طبق شرایط خودشان یاد بگیرند، که معمولاً به معنای قوانین شکسته و مرزها است (به همان اندازه که جالب به نظر می‌رسد).
از طرف دیگر، بچه های با اراده احساسات بزرگی را تجربه می کنند و تمایل دارند بسیار دلسوز، دوست داشتنی و باهوش باشند.
1. به آنها یک برنامه معمول بدهید
داشتن یک برنامه روزمره به کودک شما کمک می کند تا بداند که از او چه انتظاری می رود بدون اینکه احساس کند کنترلی در دست ندارد. این نباید یک روال سخت باشد، فقط یک ایده از اینکه روز آنها چگونه می گذرد.
روال زندگی کودک نوپا کاملاً مشخص نیست، اما به هر دوی شما کمک می‌کند تا بدون بحران در روز حرکت کنید.
پیشنهاد یک روال زندگی روزمره:
- بیدار شدن
- صبحانه خوردن
- ۱-۲ قسمت از برنامه کودک ( شما در این زمان میتوانید صبحانه خود را بخورید)
- بیرون بازی/رفتن به پیاده روی
- ناهار (اوایل ساعت ۱۱:۳۰)
- میان وعده و زمان بازی
- اسباب بازی ها را تمیز کنید
- شام
- حمام
- خواب
بنابراین در حالی که ما زمان مشخصی برای انجام هر یک از این کارها نداریم، او می داند که برای فعالیت بعدی چه انتظاری دارد.
مدتی طول خواهد کشید تا به این روال برسید زیرا کودک شما ممکن است در هر مرحله از انجام آن متنفر باشد، اما به مرور خواهد فهمید دقیقا چه کاری انجام دهد.
۲. به آنها اجازه دهید انتخاب های خود را انجام دهند (در حد منطق)
معمولاً، وقتی بچه‌های با اراده یکی از هیجانات خود را دارند، به این دلیل است که احساس می‌کنند کنترل خود را از دست داده‌اند.
یک راه عالی برای مبارزه، به آنها حق انتخاب بدهید!
به جای اینکه لباسشان را انتخاب کنید و بعد مثل تمساح با آنها کشتی بگیرید تا لباسشان را بپوشانند (همه اینها برای اینکه لباسشان را ۵ دقیقه بعد در بیاورند)، آنها را درگیر کنید.
از آنها بپرسید که آیا می خواهند شلوار کوتاه یا دامن بپوشند، به آنها این امکان را بدهید که یک پیراهن آبی یا بنفش انتخاب کنند یا می خواهند صندل یا کفش ورزشی خود را بپوشند.
استفاده از این تکنیک در بخش‌هایی از زندگی روزمره به آنها اجازه می‌دهد تا این حس کوچک کنترل را داشته باشند، که معمولاً تنها چیزی است که برای شاد بودن نیاز دارند.
۳. صبور باشید
کودک شما هر روز دکمه های شما را فشار می دهد. آنها قصد دارند شما را به چالش بکشند و (به احتمال زیاد) شما را وادار کنند که بخواهید فریاد بزنید.
وقتی این کار را انجام دادند، یک نفس عمیق بکشید، تا سه بشمارید و سپس ادامه دهید.
کاری را پیدا کنید که بتوانید از مقاومت همیشگی آنها فاصله بگیرید (حتی فقط یک رانندگی در اطراف محله به تنهایی می تواند صبر شما را بازگرداند) و به یاد داشته باشید که این فقط یک مرحله است.
شما در یک کار بسیار دشوار کار شگفت انگیزی انجام می دهید، حتی اگر آن را دوست نداشته باشید.
۴ خودتان را دخالت دهید (البته به صورت استعاری)
همه ما در طول زندگی خود این عبارت را شنیده‌ایم، اما آیا تا به حال به این فکر کرده‌ایم که آن را در رابطه با فرزندانمان به کار ببریم؟
درک این موضوع که چرا کودک شما رفتارهای ناخوشایند دارد یا از بین می رود، برای حل مشکل ضروری است.
ناتوانی او در برقراری ارتباط با ما به همان اندازه برای او ناامیدکننده بود که برای ما.
راه حل ما؟ ربان اشاره کودک
او می‌توانست کلمات اساسی را به زبان بیاورد، اما به اندازه کافی مؤثر نبود تا نیازهایش را بیان کند. آموزش زبان اشاره به او کمک کرد که این مانع را پر کند و به فروپاشی ها پایان دهد.
تشخیص اینکه ناامیدی کودک شما از کجا می آید برای حل مشکل بسیار مهم است.
آیا کودک شما در طول تغییرات فعالیت دچار عصبانیت می شود؟ به آنها اخطار ۲ دقیقه ای بدهید تا بدانند چه انتظاری دارند.
آنها دوست ندارند برای شام چه چیزی باشد؟ آنها را در انتخاب چیزی که قرار است بخورید مشارکت دهید و به آنها اجازه دهید در درست کردن آن کمک کنند.
به آنها اجازه دهید نیاز به ترک را پیش بینی کنند و توضیح دهید که چرا صندلی ماشین برای ایمنی آنها مهم است.
