کنترل تکانه امری حیاتی است
بچه های فاقد کنترل تکانه به سختی مدیریت می شوند. آنها راکتور هستند و نه متفکر ، که می تواند باعث شود والدین احساس کنند آنها شبیه نارنجک دستی هستند. شما هرگز نمی دانید که چه موقع آنها رفتارهای عادی دارند یا رفتارهای تهاجمی داشته باشند. یادگیری کنترل تکانه برای بچه ها ضروری است ، چه آنها به طور معمول در حال رشد باشند و چه طیف وسیعی از اختلالات روانی یا شناختی را تجربه کنند.
کنترل تکانه بخشی از رشد کودک است
کنترل تکانه درباره “بچه های بد” و “بچه های خوب” نیست. این در مورد این است که آیا مغز آنها فرصتی برای ترمز گرفتن داشته است یا خیر. البته این توصیف عملی نیست. فقط به این دلیل که کودک شما متناسب رفتار می کند یا چیزی را به بیرون از اتاق پرتاب می کند ، به این معنی نیست که او “بچه بدی” است. مغز آنها به سادگی هنوز فرصتی برای رشد نداشته است.
هر کس سرانجام این ترمزها را ایجاد خواهد کرد که مانع از انتخاب نادرست و غلط ما می شوند کنترل تکانه یا محدود کردن خود ، از نظر قدرت از فردی به فرد دیگر متفاوت است ؛مانند سایر ویژگی های شخصیتی. اما این بدان معنا نیست که نمی توانیم با آنها هماهنگ شویم.
فعالیت های کنترل تکانه برای کودکان
۱. نور قرمز، نور سبز
این ممکن است یک بازی فانتزی یا پر زرق و برق نباشد ، اما این همه مولفه های فعالیت خوب برای توسعه کنترل تکانه را دارد. کودک باید گوش کند ، باید قوانین را انتخاب کند ، باید کنترل بدن خود را داشته باشد و موقتاً باید کاری را انجام دهد که نمی خواهد (یعنی: در “چراغ قرمز” متوقف شود).
۲.گفتار با خود
یکی دیگر از فعالیت های کنترل تکانه تکنیک پایین و بدون آمادگی برای کودکان که بر شنیدن ، کنترل بدن و توانایی محدود کردن خود در بدن تمرکز دارد.
۳. بالون انداختن
این مرحله ۱۵ ثانیه قبل از کار طول می کشد. به کودک خود یک بادکنک باد کرده بدهید و از او بخواهید به مدت ۳۰ ثانیه آن را به هوا پرتاب نکند. (یا کمتر به کودک شما بستگی دارد.) شما می خواهید قبل از اینکه اجازه دهید چند بار آن را پرتاب کنند ، این احساس “اما من منتظر آن هستم” باشند. سپس در مورد این احساس صحبت کنید ، و اینکه چگونه آنها توانسته اند بر آن غلبه کنند. فقط برای چند جمله؛ این نباید یک سخنرانی باشد! آنها فقط کنترل فشار را امتحان کرده اند
۴. بازی های رومیزی
نوبت گرفتن یک روش عالی برای تمرین مهار رفتار تکانشی است!ین بازی های روی صفحه ای را که معمولاً برای کنترل تکانه به کار می روند
۵. ورزشهای سازمان یافته
بسیاری از جوامع از حدود ۳ سالگی ورزشهای سازمان یافته را شروع می کنند. نگران این نباشید که بچه شما خوب خواهند بود یا نه! حتی ورزشهای فوق العاده سازمان یافته به گوش دادن ، به اشتراک گذاری و خویشتنداری اساسی احتیاج دارند. و بازی در یک تیم می تواند یک روش سرگرم کننده برای تمرین این مهارت ها باشد ، و حتی ممکن است برخی از دوستان خود را پیدا کنند!
انتقال این مهارت ها به زندگی واقعی
ممکن است از اینکه این مهارت ها به جای بازی ها شروع به نشان دادن کنند ، مضطرب باشید. اما به یاد دارید که کودک کوچک و شیرین شما چه زمانی شروع به راه رفتن کرد؟ او یا خودش شروع نکرده فقط به قدم زدن در خیابان! و شما آنها را به خاطر نگه داشتن روی کاناپه که به سمت شما می آیند ، نادیده نگیرید ، در حالی که یک حیوان شکم پر را به سمت آنها تکان می دهید تا آنها به سمت شما بروند. شما بازی می کردید ، و آنها را تشویق می کردید و شاید حتی اولین قدم ها را جلوی دوربین می گرفتید! و هنگامی که آنها سقوط کردند ، حتی بعد از اینکه راه رفتن را یاد گرفتند ، شما به آنها کمک کردید تا پشت سر بگذارند.
برای کمک به این انتقال به زندگی واقعی ، می توانید هر زمان تشخیص دهید که آنها از خود مهار / کنترل تکانه برخوردار هستند و بلافاصله در مورد آن اظهار نظر کنید . (این گروهی نیستند که به تأخیر انداختن رضایت پاسخ خوبی دهند.)
