۱.تقسیم تکلیف یا کار خواسته شده را به قطعات کوچکتر
۲. تهیه یک فهرست کوتاه از کارهایی که باید انجام دهد.
۳. تهیه چک لیستی برای انجام تکالیف طولانی مدت که شامل اطلاعات مهمی مثل روز و ساعت و نوع انجام هر تکلیف و علامت زدن کارهایی که از لیست، انجام داده است که بهتر است با نظارت والدین باشد.
۴. استفاده از وسایلی به عنوان یادآور، مثل پیام های روی گوشی موبایل که به او یادآوری می کند کارهایش را انجام دهد.
۵.داشتن یک دفترچه یادداشت نوشتاری یا تصویری، تا از روی آن چک کند که همه کارها را انجام داده باشد.
۶. کم کردن عوامل حواس پرتی.
۷.جلب توجه و تماس چشمی قبل از بیان کار یا دستوری که می خواهید کودک انجام دهد. همچنین تکرار کار یا دستور بعد از گفتن آنها.
۸.یادداشت کردن دستورالعمل های چند مرحله‌ای. برای مثال اگر او را برای خرید سه وسیله به مغازه می فرستید، اسم وسیله را روی کاغذ یادداشت کنید.
۹.نکته مهم این هست که به عنوان والدین باید درک کنیم که این کودکان، دست خودشان نیست که حواسپرتی یا شیطنتهایی دارند و نیاز به درمان و کمک دارند.
