در سطح جهان، تخمین زده می شود که ۴۲۲ میلیون بزرگسال از سال ۲۰۱۴ با دیابت زندگی می کنند، در حالی که در سال ۱۹۸۰ این تعداد ۱۰۸ میلیون نفر است.
شیوع جهانی دیابت از سال ۱۹۸۰ تقریباً دو برابر شده است و از ۴.۷٪ به ۸.۵٪ در جمعیت بزرگسال رسیده است. این نشان دهنده افزایش عوامل خطر مرتبط مانند اضافه وزن یا چاقی است.
طی دهه گذشته شیوع دیابت در کشورهای با درآمد کم و متوسط سریعتر از کشورهای با درآمد بالا افزایش یافته است.
دیابت دلیل اصلی کوری ، نارسایی کلیه ، حمله قلبی ، سکته مغزی و قطع اندام تحتانی است.
رژیم غذایی سالم فعالیت بدنی و پرهیز از مصرف دخانیات می تواند از دیابت نوع ۲ پیشگیری یا به تأخیر بیندازد.
علاوه بر این ، با مصرف دارو ، غربالگری منظم و درمان عوارض می توان دیابت را درمان کرد و از عواقب آن جلوگیری یا به تأخیر انداخت.
در سال ۲۰۰۷ مجمع عمومی قطعنامه ۶۱/۲۲۵ را تصویب کرد که ۱۴ نوامبر را به عنوان روز جهانی دیابت تعیین می کند. این سند “نیاز فوری به دنبال تلاش های چند جانبه برای ارتقا و بهبود سلامت انسان و دسترسی به درمان و آموزش مراقبت های بهداشتی” را تشخیص داد.
این قطعنامه همچنین کشورهای عضو را ترغیب می کند تا سیاست های ملی پیشگیری ، درمان و مراقبت از دیابت را متناسب با توسعه پایدار سیستم های مراقبت های بهداشتی خود تدوین کنند.
موضوع روز جهانی دیابت در سال ۲۰۲۰ “پرستار و دیابت” است. این کارزار با هدف افزایش آگاهی در مورد نقش مهمی که پرستاران در حمایت از افراد دیابتی ایفا می کنند، است.
در حال حاضر بیش از نیمی از نیروی کار بهداشت جهانی را پرستاران تشکیل می دهند. آنها کارهای برجسته ای انجام می دهند تا از افرادی که با طیف گسترده ای از نگرانی های بهداشتی زندگی می کنند حمایت کنند. افرادی که یا مبتلا به دیابت هستند یا در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند نیز به حمایت آنها احتیاج دارند.
افراد مبتلا به دیابت با چالشهای زیادی روبرو هستند و تحصیلات برای تجهیز پرستاران به مهارتهای پشتیبانی از آنها امری حیاتی است.
دیابت نوعی بیماری مزمن است که وقتی لوزالمعده انسولین کافی تولید نمی کند یا بدن نمی تواند از انسولین تولیدی خود به طور موثر استفاده کند، رخ می دهد. این منجر به افزایش غلظت گلوکز در خون (هایپرگلیسمی) می شود.
دیابت نوع ۱ (که قبلاً آن را دیابت وابسته به انسولین یا شروع کودکی می نامیدند) با کمبود تولید انسولین مشخص می شود.
دیابت نوع ۲ (که قبلاً دیابت غیر وابسته به انسولین یا دیابت بزرگسالان نامیده می شد) به دلیل استفاده بی اثر از انسولین در بدن ایجاد می شود. این اغلب ناشی از اضافه وزن بدن و کم تحرکی است.
دیابت بارداری هیپرگلیسمی است که اولین بار در دوران بارداری تشخیص داده می شود.
