بر اساس سال‌ها تجربه و مشاهدات بالینی در روان درمانی مشاهده کرده‌ام که اساسی‌ترین تغییر در حال بیمار هنگامی رخ می‌دهد که دریابد؛
“هیچکس به فریاد او نمی‌رسد.”
در تمام مراحل روان درمانی شعار و تز اصلی من این است
که هیچکس به کمک انسان نمی‌شتابد.
تعدادی از متقاضیان روان‌درمانی به من گفته‌اند اعتمادبنفس من آن زمانی افزایش یافت،
حال من هنگامی متحول گشت
و رشد من وقتی آغاز شد
که بالاخره توانستم بار مسئولیت زندگی خود را به دوش بکشم.
افرادی که از لحاظ احساسی بالغ هستند می‌دانند
که دیگران برای رضایت خاطر
و رفع نیازهای آنان آفریده نشده‌اند
و در خدمت خواسته‌های آنها نیستند.
هرچند هم بین ما و کس دیگری عشق و محبت وجود داشته‌باشد
هریک مسئول زندگی و نیک‌بختی خویش هستیم
