در هفته چهارم، کودک شما علاقه بیشتری به صداها و الگوهای مختلف نشان می دهد. با قرار دادن او در معرض صداهای زندگی واقعی، به جای صداهای از پیش ضبط شده از اسباب بازی های الکترونیکی، به او کمک کنید تا شبکه های عصبی پایدارتری بسازد. صداهای بلند، کم تن، آهسته، پر جنب و جوش، ناهموار، نرم و سایر صداها را آزمایش کنید و سعی کنید هر بار فقط یک صدا را معرفی کنید.
وقتی کودک شما هوشیار است و اتاق ساکت است، این صداها را در میدان دید او ایجاد کنید. این صداهای روزمره برای شما عادی هستند، اما برای کودک شما کاملاً جدید هستند. سعی کنید تا آنجا که ممکن است او را درگیر کنید و در مورد کارهایی که انجام می دهید و چیزهایی که او می بیند صحبت کنید، حتی اگر او هنوز به طور کامل متوجه صحبت های شما نشده باشد.
چند ایده کاوش صدا برای شروع:
- جغجغه سیلیکونی سیاه و سفید را در مقابل دید کودک خود نگه دارید . به آرامی جغجغه را از این طرف به سمت دیگر حرکت دهید تا به او کمک کنید تا با سر و چشمان خود دنبال کنید. چشمان او ممکن است به هم برسند، زیرا هنوز در حال ساختن قدرت عضلانی هستند.
- کاغذ را جلوی کودکتان پاره یا مچاله کنید.
- پاستا را در تابه ای بریزید، قاشق را روی کاسه بزنید یا صداهای معمول پخت و پز ایجاد کنید.
- دستگیره در را بچرخانید، زنگ در را بزنید و پرده ها یا پنجره ها را باز یا ببندید.
- با جدیدترین (و زیباترین) شریک رقص خود همراه با موسیقی بنوازید و برقصید.
مانند سایر اشکال تحریک، به واکنش های کودک خود حساس باشید. اگر او ناراضی است، استراحت کنید.
