چگونه بچه های تاب آور تربیت کنیم
با همه کالاهای راحت زندگی مدرن، تربیت بچه های انعطاف پذیر می تواند مانند یک چالش باشد.
اگر کاملاً صادق باشم، سه فرزندم لوس شده اند. بیشتر اوقات، آنها در راحتی مطلق غوطه ور هستند. اگر باتری آی‌پاد آنها تمام شود، می‌توانند سیستم‌های بازی ویدیویی خود را بگیرند. اگر آنها گرسنه هستند، ما انباری داریم که پر از غذا و تنقلات است. نکته را متوجه شدید.
چگونه می توانیم به فرزندان خود بیاموزیم که در صورت عدم مواجهه با هیچ مانعی، نگرش خود را نسبت به زندگی داشته باشند؟
به عنوان والدین، این جایی است که ما وارد می‌شویم. برای ایجاد یک هسته انعطاف‌پذیر در فرزندانمان، سه چیز لازم است. هدف، اعتماد به نفس برای ریسک کردن، و انعطاف پذیری برای بازگشت دوباره.
۱) هدف، چشم انداز یا برنامه
تعیین هدف بخش اساسی این فرآیند است. اگر فرزند شما نتیجه مطلوبی برای تلاش نداشته باشد، نمی تواند به سمت چیزی کار کند.
چه کاری می توانید انجام دهید : به فرزند خود کمک کنید تا یک هدف قابل دستیابی و عملی را ایجاد کند – چه در ورزش، مدرسه یا زندگی.
در کتاب سال ۲۰۰۳، « نگرش همه چیز است: اگر می‌خواهید بالاتر و فراتر از آن موفق شوید ». نویسنده Paul Meyer ویژگی هایی را که یک هدف خوب را تعریف می کند، توصیف می کند که او آن را هدف SMART می نامد.
اهداف هوشمند اهدافی هستند که عبارتند از:
- ویژگی خاص: بدون دستگاه شناور در سراسر استخر شنا کنید در مقابل یاد بگیرید که شنا کنید
- قابل سنجش : در کارنامه بعدی، A های مستقیم دریافت کنید در مقابل عملکرد بهتر در مدرسه
- قابل دستیابی: یاد بگیرید که در مقابل نویسنده یک رمان بنویسید
- R elevant: کاری کنید که تیم بیسبال امسال در مقابل روزی یک بازیکن حرفه ای بیسبال باشد
- T ime-bound: هر شب ۱۰ دقیقه را صرف تمرین فوتبال کنید در مقابل تبدیل شدن به یک بازیکن بهتر فوتبال
با فرزندتان بنشینید تا در مورد یک یا دو هدف و اینکه چگونه برای رسیدن به آن تلاش می کنید، تصمیم بگیرید.
۲) اعتماد به نفس برای ریسک کردن
هنگامی که هدف مشخص شد، ابزار اجباری بعدی کودک شما اعتماد به نفس برای ریسک کردن است.
کاری که می توانید انجام دهید : از طریق گفتگو و رفتار شخصی تشویق کنید.
بر اساس تحقیقات انجام شده در مرکز رشد کودکان، در دانشگاه هاروارد : “متداول ترین عامل برای کودکانی که تاب آوری را توسعه می دهند، حداقل یک رابطه پایدار و متعهد با والدین حامی، مراقب یا بزرگسالان دیگر است.”
هنگام بزرگ کردن بچه‌های تاب‌آور، راه‌هایی برای انجام این کار عبارتند از:
- ارتباط – در مورد زمانی به فرزندتان بگویید که برای کاری کار کرده اید و مجبور بوده اید ریسک کنید
- الگوسازی رفتار: برای خود یک هدف ایجاد کنید و اجازه دهید فرزندتان ببیند که شما برای رسیدن به آن تلاش می کنید
- بحث – درباره برخی از موانعی که ممکن است فرزندتان با آن روبرو شود و اینکه چگونه از آنها عبور خواهد کرد صحبت کنید
- تشویق – فرزندتان را تشویق کنید که ریسک کند و ببینید چه اتفاقی می افتد.
از هر تجربه مثبت یا منفی به عنوان یک فرصت یادگیری استفاده کنید..
قبل از هر مسابقه کشتی او را تشویق می کنیم تا بیشترین تلاش خود را بکند.
اگر او برنده شود، در مورد اینکه او برای رسیدن به آن اهداف چه کرده و چگونه آن را حفظ کند صحبت می کنیم.
اگر او شکست بخورد، ما در مورد اینکه برای رسیدن به هدفش چه کاری باید انجام دهیم صحبت می کنیم.
۳) انعطاف پذیری برای ادامه دادن
وقتی فرزند شما در هر کاری که تلاش می کند برنده می شود، سخاوت به دست نمی آید. همچنین از دریافت پاداش برای تلاش ناموفق ناشی نمی شود. سخاوت ناشی از مبارزات، ناراحتی ها و تجربیات دشوار است.
به عنوان والدینی که بچه‌های تاب‌آور تربیت می‌کنند، باید آنقدر شجاع باشید که به فرزندتان این فرصت را بدهید که زمین بخورد یا از هدفش کوتاه بیاید.
کاری که می توانید انجام دهید : از کودک خود در دوران سخت حمایت کنید، اما نگاه او را به آینده معطوف کنید.
برای تشویق فرزندتان به اینکه پس از شکست یا شکست دوباره روی پای خود بایستد، این روش ۵ مرحله ای ساده را امتحان کنید :
- اجازه دهید در صورت نیاز تنها باشند تا از طریق احساسات خود کار کنند
- برای ارائه محبت و تشویق آماده باشید
- به آنها اجازه دهید تا احساسات خود را بیان کنند و آنها را به هم نریزند
- بحث های پایداری را برای عبور از ضرر ارائه دهید
- در مورد گام های بعدی که می توانند برای رسیدن به هدف خود بردارند صحبت کنید
آخرین افکار در مورد تربیت کودکان انعطاف پذیر
اگر توماس ادیسون پس از یک بار تلاش ناموفق با لامپ سریع بسر میبرد، در دنیایی غمگین و تاریک زندگی می‌کردیم.
اگر می‌خواهید بچه‌های انعطاف‌پذیر تربیت کنید، پس باید سلطه پذیری را کنار بگذارید. شما باید آنها را تشویق کنید تا هدفی داشته باشند که می توانند برای آن تلاش کنند و مهمتر از همه به آنها هدیه شکست را بدهید.
اگر ندانند پس از باخت بالا نگه داشتن سرشان چه احساسی دارد، هرگز دیدگاهی را برای خود ایجاد نخواهند کرد .
او اکنون از شما تشکر نخواهد کرد، اما من تضمین می‌کنم، وقتی آنها یک بزرگسال هستند که می‌توانند پس از نگرفتن شغل یا مشکل در رابطه، به عقب برگردند، شما سزاوار یک دست زدن به پشت خواهید بود.
اگر این را مفید یافتید، آن را به اشتراک بگذارید و ما را در فیس بوک دنبال کنید تا بحث های به روز بیشتر در مورد فرزندپروری ساده داشته باشید
