۱. پذیرش
پذیرش به شما شجاعت می دهد تا با ADHD خود روبرو شوید.بپذیرید که مغز شما به این ترتیب تنظیم شده است.
با وجود بیش فعالی ضریب هوشی خود را بپذیرید.
ADHD ویژگی اصلی هویت شما نیست. بلکه یکی از ویژگی های شخصیتی شماست. قبول کنید که زندگی شما با فراز و نشیب هایی روبه روست حتی نیاز به تلاش مادام العمر دارد.
پذیرش به معنای “خودت را دوست داشته باش” یا “سعی کن از خودت متنفر نباشی”، نیست.
۲. ذهن آگاهی
تمرین ذهن آگاهی به عنوان یک دکمه توقف عمل می کند. روش های آرام سازی به شما کمک می کند تمرکز بر لحظه فعلی از بین می رود.
تصویربرداری های از مغز نشان داده شده است که ذهن آگاهی می تواند انصلات عصبی فرسوده مغز را ترمیم می کند.برای کسانی که مبتلا به بیش فعالی هستند، پیامدها بسیار دلگرم کننده است.ذهن آگاهی به افراد در تصمیم گیری و ایجاد صبر کمک می کند.
۳. شوخ طبعی
خندیدن و نفس عمیق کشیدن برای ذهن های بیش فعال بسیار مفید است . برای شوخ طبعی باید خطر احمق بودن را بپذیرید که این امر به معنای شادی و فروتنی است. توانایی طبیعی بیش فعالی شما کمک می کند تا راه تمسخر دیگران بر خود را ببندید و به این طریق برای موقعیت های دشوار فائق آیید
هر وقت می خندیم ، نفس عمیق می کشیم ، و همچنین این امکان را ایجاد می کنیم که فقط برای یک لحظه ، به چیزی غیر از آنچه خنده دار است فکر نکنیم. هر دو برای ذهن بیش فعال ما بسیار مفید هستند.
۴. شهود
مادلین لنگل در رمان خود می نویسد : “سعی نکنید با ذهن خود درک کنید.” “ذهن شما بسیار محدود است. از شهود خود استفاده کنید. ”
شهود امری ذاتی است که از زمان تولد در ما وجود دارد و تنها تعداد کمی از افراد از آن استفاده می کنند. شهود به معنای حس ششم تعبیر می شود. افراد بیش فعال به دلیل تصوراتی که از خود دارند به تجربه های عمقی خود اعتماد ندارند و متاسفانه پروتکل های درمانی شهود را در این افراد هنوز توسعه نمی دهند.
افراد مبتلا به ADHD لزوماً حس شهودی قوی تری ندارند ، اما ممکن است بتوانند از آن به طور موثرتری نسبت به دوستان “عادی” خود استفاده کنند. این ممکن است به دلیل وجه مثبت قشر پیشانی فرد بیش فعال باشد.
اما چگونه می توانیم به شهود اعتماد کنیم؟ چگونه تفاوت بین شهود و تکانه را تشخیص دهیم؟
شهود و تکانشگری را می توان لحظه های “aha” توصیف کرد: “من می دانم! من این کار را خواهم کرد! ” اما در جایی که تکانشگری غالباً ما را به دردسر می اندازد، شهود ما را به جایی عاقل و محکم می کشاند.
دفعه بعدی که با یک مسئله یا یک چالش روبرو شدید ، از خود بپرسید ، “بعدی و ساده ترین اقدامی که می توانم با اطلاعاتی که دارم انجام دهم چیست؟” ببینید چه چیزی به ذهن شما می آید.
در عرض چند ثانیه بعد، ببینید آیا یک انگیزه “خوب” ، ایده یا پیشنهادی که دریافت می کنید از حس ششم خردمندانه شما ناشی می شود و یا از سردرگمی ADHD.
5.تخیل
تخیل یکی از بالاترین و بهترین کاربردهای ذهن است و شاید بتوان گفت یکی از بهترین درمان هاست .
اتصال به تخیل خود بهترین راه برای بازسازی احساس امنیت داخلی است که ممکن است سالها از دست رفته باشد یا شاید اصلاً هرگز وجود نداشته باشد. توسعه تخیل باعث تقویت رابطه شما با خودتان می شود.
۶. خیال پردازی استراتژیک/ درمانی
شاید به شما گفته شده خیال پردازی امری بی معنی به نظر می رسد، اما باید گفت که می توان ابزارهای قبلی را در این مورد قرار دارد
ESP: رویاپردازی روی استروئیدها
مکان امن عاطفی شما (ESP) یک پناهگاه ذهنی شخصی است. هر زمان که نیاز به استراحت، استراتژی ، تعطیلات داشته باشید و باید تمرکز خود را دوباره تنظیم کنید ، یا خواهان فرار از تهدید یا بی حوصلگی روزمره هستید؛ می توانید این فضا را برای خود ایجاد کنید.
راهکارها:
۱۰ تا ۲۰ دقیقه اوقات فراغت پیدا کنید.
شروع کندی افکار خود کنید.
در حالت نشسته یا دراز کشیده قرار بگیرید. چشمان خود را ببندید و بر تنفس خود تمرکز کنید. تصور کنید احساس آرامش را تجربه می کنید.
در مورد تجربیات مثبتی که داشته اید و به مکان هایی که احساس آرامش می کنید ، فکر کنید.
از حسهایی که بیشتر مورد علاقه شما هستند استفاده کنید – حس بویایی ، بینایی ، شنوایی ، لامسه ، چشایی. به حواس خود ضربه بزنید تا آنچه را که برای پرورش روح خود نیاز دارید پیدا کنید. هرچه بیشتر از حواس خود استفاده کنید ، شبکه عصبی شما قویتر می شود.
در ESP شما محدودیتی وجود ندارد همه چیز امکان پذیر است و اگر احساس خوبی نداشته باشید، از بین می رود. این مکان برای قضاوت ، انتقاد یا آسیب نیست. این مفاهیم در مکان امن احساسی شما وجود ندارد.
محیط احساسی شما می تواند پرماجرا ، خوشحال کننده و آرام باشد، مکان امن احساسی شما متعلق به شماست!
